Dardu xasrat yer ekan ko’ngil to’rini, Ko’z yoshin yuvmaydi zamin sho’rini. Bazan murda ham topolmay qolar ekan go’rini, Yo’qchilik yiqitar yigit zo’rini. So’zing ham o’tmay qolar ekan goh, Qochishadi oshna-og’anyni seni ko’rgan chog’. Qani ishongan bog’, suyangan tog’, Yo’qchilik yiqitar yigit zo’rini. Tashvishlar o’raydi to’rt tomonindan, Tosh chiqaveradi yegan nonindan. O’zingnikilaram bazan o’tqazib yuborar jonindan, Yo’qchilik yiqitar yigit zo’rini. Omad yo’q atalaga ham o’tmaydi tishin, Yo’qlab kelmas ekan bir yaqin kishin. Nomardu paskashlarga tushadi ishin, Yo’qchilik yiqitar yigit zo’rini. Xudo o’zi bilar kim qachon ketar, Bir kam bu dunyo ko’ngling xun etar. Xusningdan ayirar kuning tun etar, Yo’qchilik yiqitar yigit zo’rini. Orzu bog’ing darddan beradi xosil, O’ylayverib oxiri o’zing ham bo’lasanku sil. Osilsang ham sal pasro dorga osil, Yo’qchilik yiqitar yigit zo’rini. Yigit yiqilsa nopok xotin to’ra, Ko’rmaganni ko’rgani qurib ketsin jo’ra. So’rasang ham bandadanmas xudodan so’ra, Yo’qchilik yiqitar yigit zo’rini. Manman yigitlar sinadi xayot zo’ridan, Singanga kim joy beradi davra to’ridan. Kim bo’shatib beradi issiq o’rnini, Yoq’chilik yiqitar yigit zo’rini…