omadim  kelganda  baxtim  chopganda

labbay  derdi  do’stlarim doim  yonimda

shuchalik  mexribon, qadrdon  sirdosh,

joyim  edi  doim davra  to’rida.

har  kun  ziyofatda  ulfatchilikda utsada kunim

oilam  ishlariga  vaqtim edi  juda  ziq menin. 

Shung’ib  kayfu  safoga  berilib  kibru  havoga  

hattoki  vaqt  topmasdim  volidam  holidan  xadar  olishga.

Bechora hokizor  onam  tunlari  uxlamay

kutardi kozlarin  tikib  yo’limga, 

intiq  edi  bir  oq’iz  oyijon  men  keldim  degan  so’zimga.

men bo’lsamchi  aksincha  kirardim  go’yoki  ishdan  xo’b  tolib,

uyquga  ketardim  xonamga  sekin  kirib  olib.

Lekin bu davrlar  o’tkinchi  ekan  o’q’ir  kunda  esa

do’st  emas  dushmaning  ko’payar  ekam.

Omadim  ketganda  chorasiz  qolganda,

hattoki  aliksiz  qoldirdi  aziz  dostlarim salom  derganda,

faqatgina  yolqiz  onam  yupanch  bo’ldi

o’ksinma  bolam  deb bag’riga  bosdi.

Mana  endi  ko’zim  ochildi  do’stlarim  menimas  davlatim  suydi.

Yaxshiyam  baxhtimga  borsiz  onajon,

umrim  sizga  baxsh  etibon  sizga  farzand  bo;lay  jonajon.

Baxtimga  doimo  omon  bo’ling  siz,

yuragimga  madad  bo’lar  har  duoyingiz.